Bolaven loop met de scooter

Kiekeboe,

Vooraleer we aan de loop, zo'n 400 km, begonnen maakten we een dagtocht naar Champasak met onze scooters. Hier vond dit weekend het jaarlijkse festival rond de Vat Phou tempel plaats. Dit stadje ligt aan de Westelijke oever van de Mekong 53 km ten zuiden van Pakse. Het is een Khmer tempel, uit dezelfde periode als Angkor in Cambodja, weliswaar kleiner maar mooi bewaard. Nu overrompeld door allerlei kraampjes met Laotiaanse specialiteiten - lees rariteiten - kermisattracties en nog veel meer. Families uit de wijde omgeving zijn hier. Een jaarlijks hoogtepunt waar ze naar uitkijken. De man van ons guesthouse waarschuwde voor dronken chauffeurs op de terugweg en duidde een alternatieve route aan op de map. 

Onze bagage laten we achter bij het Nang Noi guesthouse en vertrekken met een dagrugzak richting Tad Lo, onze eerste stop op de loop. Onderweg passeren we smeden die gekend zijn om hun machetes. Koffie landerijen en tapioca velden worden afgewisseld met kleine dorpjes waar het leven precies al 50 jaar stilstaat.

In Tad Lo slapen we in een gezellig houten hutje. Van hieruit maakten we een wandeling langs watervallen en afgelegen bergdorpjes. Vergezeld van Woeffie de dorpshond en 2 lokale jongetjes waar Binc mee bevriend was geraakt. Via Paksong maakten we vervolgens de loop rond. Deze regio heeft een ideale hoogte voor kwalitatieve koffie. We proefden bij een branderij en kunnen beamen dat het lekkere koffie is. In Thailand kochten we een  doos potloden die we onderweg en in schooltjes uitdeelden aan de allerkleinsten. Er is immers nog steeds een tekort aan papier en schrijfgerei in deze afgelegen regio.

Terug in Pakse was het tijd om het zand van onze kledij te wassen en weer wat te studeren. Onze laatste dag in Laos besteden rond Pakse. We scooteren naar de grootste Boedha in Zuid Laos, Chompet tempel, .waar het dorp errond bekend is voor zijn beeldhouwers/steenkappers. Een beetje verder parkeren we de brommers en steken per houten bootje de Mekong over naar Don Kho island. Geen auto's hier, rust...in het regenseizoen is dit eiland een groen laken van rijstterrassen, nu staat het helaas droog en grazen er koeien en buffels. Weven is hier de hoofdbezigheid van de vrouwen. Elk houten huis heeft een weefgetouw onder het huis staan, we kijken even hoe een vrouw een mooi kleurrijke doek weeft.

Precies 8 dagen waren we in Laos. De grensovergang ging vlotjes en ruim 4 uur later stonden we weer in Ubon. Hier bereiden we de lange rit naar Chiang Mai voor. We tellen af naar 16 februari wanneer de vriendjes landen in Chiang Mai om dan samen 14 dagen de regio onveilig te maken 😀.